မ်က္လုံးအိမ္မွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႕

လမ္းမေပၚမွာတုန္းက ကုိယ္က လူအုပ္ၾကီးနဲ႕ အတူတူေပါ့။ လမ္းဆုံသြားေတာ့ မင္းနဲ႕အတူ ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္းရွိေနတာ သိလုိက္ရတယ္။ ကုိယ့္ရဲ႕ေန႕အခ်ိန္ဟာ ေနဝင္ဆည္းဆာထဲကုိ ဘယ္အခါမွာ ေမွးမွိန္မႈန္ဝါးသြားမယ္ဆုိတာ ကုိယ့္ရဲ႕ အေဖာ္ေတြကလည္း ဘယ္အခါမွာ ကိုယ့္ကုိ ထားရစ္ခဲ့တယ္ဆုိ ကုိယ္တစ္ကယ္မသိခဲ့ပါဘူး။ မင္းရဲ႕တံခါးေတြဟာ ဘယ္အခါမွာဖြင့္ျပီး ကုိယ္ကလည္း ကုိယ့္ရဲ႕ႏွလုံးသား ေတးဂီတမွာ ဘယ္အခ်ိန္ အံ့အားသင့္ ရပ္တန္႕ေနမိမလဲဆုိတာ ကုိယ္တစ္ကယ္ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ညအခ်ိန္မွာ မင္းနဲ႕အတူရွိေနတဲ့အခန္းေလးထဲမွာ မီးအိမ္လည္း ထြန္းညွိျပီးလုိ႕ ကုိယ့္မ်က္လုံးအိမ္မွာ မ်က္ရည္ရဲ႕ အစအနေတြ က်န္ရွိေနဆဲလားကြယ္။

2 comments:

သက္ထြန္းညိမ္း said...

ဒါေပမဲ့
ညအခ်ိန္မွာ မင္းနဲ႕အတူရွိေနတဲ့အခန္းေလးထဲမွာ
မီးအိမ္လည္း ထြန္းညွိျပီးလုိ႕
ကုိယ့္မ်က္လုံးအိမ္မွာ
မ်က္ရည္ရဲ႕ အစအနေတြ
က်န္ရွိေနဆဲလားကြယ္။
အဲဒါေလးမိုက္တယ္

ပန္းခေရ said...

ဒါေပမဲ့
ညအခ်ိန္မွာ မင္းနဲ႕အတူရွိေနတဲ့အခန္းေလးထဲမွာ
မီးအိမ္လည္း ထြန္းညွိျပီးလုိ႕
ကုိယ့္မ်က္လုံးအိမ္မွာ
မ်က္ရည္ရဲ႕ အစအနေတြ
က်န္ရွိေနဆဲလားကြယ္။

ငါလည္းဒါေလးၾကိဳက္တယ္..။
ေကာင္းတယ္ ဆက္ေရးပါအံုး