တိတ္တခိုး

အျဖဴေရာင္ ကင္းဗက္ေပၚမွာ ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္ ဆြဲဖို ့ၾကိဳးစားမိတိုင္း ကိုယ့္လိပ္ျပာက ကိုယ့္ကိုျပန္ဟားတိုက္တယ္....။ မျဖစ္သင့္ဘူးဆိုတဲ ့ ဦးေႏွာက္ရဲ ့ ေစစားခ်က္ကို ႏွလံုးသားက လက္မခံေတာ့ ငါ့မွာ ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ ့ေပါ့......။ ေ၀းေနရတာ မဟုတ္ေပမယ့္ နီးစပ္ဖို ့အတြက္လည္း စည္း တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာေလ..........။ ဂိတ္တံခါး မရိွေပမယ့္ မုန္းသြားေလမလားဆိုတဲ့ စိုးစိတ္က ေန ့စဥ္ရက္စက္ ႏွိပ္စက္ေနေတာ့ အခ်စ္စိတ္ေတြကို မ်ိဳသိပ္ မင္းေလးေနာက္က အရိပ္လိုလိုက္ျပီး လိုအပ္ခ်က္ကြက္လက္ေတြကို ျဖည့္ဆီးခြင့္ရရံုနဲ ့တင္ပဲ ေရာင္ရဲႏွစ္သိမ့္ေနရံုပဲေပါ့........။ ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ ဘာမွမပက္သက္တဲ ့ညီမေလးေရ........ `အစ္ကို´ ဆိုတဲ ့ ေခၚသံေအာက္မွာ ငါ့ႏွလံုးသာက အရည္ေပ်ာ္က်ခဲ့ရျပီ...။ တားစည္းမရတဲ ့ခံစားခ်က္ကို ကဗ်ာေလးအျဖစ္နဲ ့ပဲ ဖြင့္အန္ထြက္ရင္း တိတ္တစိတ္ရင္မွာ တိတ္တခိုးေလး ခ်စ္ေနမယ္ဆိုတာ ညီမေလးတစ္ေယာက္သိႏိုင္ပါေစေတာ့...............။