သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေရးေပးတာပါ

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပုိ႕ေပးထားတာေလးကုိ အားလုံးကုိဖတ္ေစခ်င္လုိ႕မွ်ေဝေပးလုိက္တာပါ.......... အားလုံးအတြက္ အသုံးဝင္မယ္လုိ႕လည္းထင္ပါတယ္ဗ်ာ။ အဆင္မေျပလည္းသည္းခံျပီးဖတ္ေပးက်ပါဗ်ာ။ လူဆိုတာ မေန႔ကထက္ဒီေန႔ ပညာပိုရိွလာရမယ္။အသက္ၾကီးလာတာနွင္႔အမ်ွ ဦးေနွာက္အေလးခ်ိန္ ပိုစီးလာရမယ္။ဒါအတြက္ ဘာလုပ္ရမလဲ။ စာဖတ္ပါ...ေန႔စဥ္ဖတ္ပါ...စာေကာင္းေပေကာင္းေတြကိုေရြးဖတ္ပါ။ကိုယ္႔အလုပ္အတြက္ ကိုယ္႔ဘ၀အတြက္ အသံုး၀င္မည္႔အရာကို ဦးစားေပးဖတ္ပါ။ အလုပ္ေတြမ်ားလြန္းလို႔ စာအုပ္ဆိုတာ ေကာက္ေတာင္မကိုင္နိုင္ဘူး။ အခ်ိန္မရိွဘူးဆိုတဲ႔ ဆင္ေျခမ်ဳိးမေပးပါနဲ႔။ အနည္းဆံုး ညအိပ္ရာ၀င္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္၁၅မိနစ္ေလာက္ စာဖတ္တဲ႕ အေလ႔အက်င္႔ တစ္ခုကိုလုပ္ပါ၊ တစ္ေန႔၁၅မိနစ္ဆိုလ်ွင္ တစ္နွစ္မွာနာရီေပါင္း၉၀ ဖတ္ျဖစ္မယ္။ အိပ္ရာ၀င္အဆင္မေျပလ်ွင္ အိပ္ရာထ ဒါမွမဟုတ္ ေန႔လည္အဆင္ေျပတဲ႔အခ်ိန္မွာဖတ္ပါ။ ဖတ္မည္႔စာအုပ္ေတြကိုေရြးထားပါ။ လက္လွမ္းမီရာမွာထားပါ။ အိပ္ထဲေဆာင္ထားလို႔ရ လ်ွင္ေဆာင္ထားပါ။ အဲဒီလိုလုပ္လ်ွင္ တစ္ေန႔ ၁၅မိနစ္ထက္ပိုရမွာေသျခာတယ္။တစ္ခု သတိထားဖို႔က စာအုပ္ေကာင္းေတြ ေရြးဖတ္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ျပီး အလိမၼာ စာမွာရွိတယ္ဆိုေပမယ္႔ အထဲကအလိမၼာ လူဆီေရာက္ဖို႔ပိုအေရးၾကီးတယ္ဆိုတဲ႔ ဆရာေတာ္ သ်ွင္ေသဌိလ ဆံုးမစကားကိုမေမ႔ပါနဲ။ ငါဘ႔ြဲလည္းရျပီးျပီ၊ ေနရာေကာင္း တစ္ခုလည္းရျပီ၊ ဆက္ေလ႔လာစရာ ဖတ္စရာမလိုပါဘူး ဆိုတဲ႔ အယူအဆျပျပီး ေပါ႕ေပါ႕မေနပါနဲ႔။ လြယ္တာကို လုပ္ခ်င္တဲ႔သေဘာေတြကို ေဖ်ာက္ပါ။ဒါေတြဟာေလ႔လာဖတ္ရွုမွဳနွင္႔ဘ၀တိုးတက္ေရးအတြက္ အဟန္႔အတားျဖစ္ေစတယ္။ ဘာကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အရူးအမူး မစြဲလန္းပါေစနဲ႔၊ လူကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပစၥည္းကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ေဖ်ာ္ေျဖမွဳ တစ္ခုကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အရူးအမူး မစြဲလန္းပါေစနဲ႔။ ဒါဆိုဘ၀ေသသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားနိုင္တယ္။ဘ၀ရွင္တက္ၾကြေနဖို႔အတြက္ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားေတြးေတာမွဳ (Critical thinking)၊ျဖန္႕က်က္ေတြးေတာနိုင္မွဳ (Lateral thinking) ေတြရိွဖို႔လိုတယ္။ အရာရာကို ခံစားမွဳျဖင္႔ မေျဖရွင္းပါနဲ႔။ဆင္ျခင္မွဳျဖင္႔ ေျဖရွင္းပါ။ဂုဏ္သိကၡာျဖင္႔ မိမိရဲ႕ေမ်ွာ္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ေရာက္ေအာင္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ရိုေသေလးစားေစမည္႕ စည္းကမ္းထားရိွျပီး လုပ္ကိုင္ပါ။ ေပ်ာ္ရြႊင္ခ်မ္းေျမ႕ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ ဘ၀ကို ထူေထာင္နိုင္ဘို႕ ကိုယ္က်င့္သိကၡာကို ျမင္႔မားေအာင္ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္ျပီး၊စင္ၾကယ္ျမင့္ျမတ္မွဳကို တန္ဖိုးထားဖို႕လိုပါတယ္။ ကိုယ္႔အတြက္ အက်ဳိးရိွတာလည္းလုပ္ရတယ္။အမ်ားနွင္႔နုိင္ငံ အက်ဳိးရိွမည္႔ အလုပ္လည္းလုပ္ရမည္။ကိုယ္အဆင္ေျပေနေပမယ္႔ ကိုယ္႔၀န္းက်င္က လူေတြ အဆင္မေျပတာေတြမ်ားရင္၊ကိုယ္လည္းအဆင္မေျပျဖစ္လာမွာပဲ။ အိမ္ေကာင္းေကာင္း၊ ကားေကာင္းေကာင္း၊ အဖိုးတန္ ပစၥည္းေကာင္းေကာင္းေတြနဲ႕ ေနနိုင္ဖို႔ အထိုက္အေလ်ာက္ လိုအပ္ေပမယ္႔၊ အဲဒါေတြ ရိွရံုျဖင္႔ ဘ၀အဆင္႔အတန္းျမင္႔တယ္လို႕မဆိုနိုင္ဘူး။ အဆင္႔ျမင္႔တဲ႔ ဘ၀ဆိုတာ အဆင္႔အတန္းျမင္႔တဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ႔ စိတ္အရည္အေသြးကို ေျပာတာျဖစ္တယ္။ စိတ္အရည္အေသြး တိုးတက္ ေကာင္းမြန္ဖို႕ အတြက္ ၊ဒါနသီလနဲ႔ ဘာ၀နာလိုတယ္။ဒါနထက္ သီလက ပိုျမင္႔ျမတ္တယ္။သမာဓိေကာင္းျပီး စိတ္ကိုၾကည္လင္သန္႔ရွင္းေစတဲ႔ အသိဥာဏ္ျဖစ္ေစတဲ႔ ဘာ၀နာက ပိုမိုျမင္႔မားတယ္လို႔ဆိုတယ္။ သမာဓိထူေထာင္ျပီး စိတ္ကိုတည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေအာင္ လုပ္တာဟာ ပညာေရးပိုင္းမွာအလြန္အေထာက္အကူရတယ္။ စိတ္တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေနလ်ွင္ ဘာပဲလုပ္လုပ္အခ်ိန္ကုန္ သက္သာတယ္။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ျပီးတယ္။အမွားအယြင္းနည္းတယ္။ ကိုယ္႔ဘ၀ကိုယ္ တကယ္ အသက္ရွည္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ မလုပ္မျဖစ္လုပ္ရမွာက သတိျဖင္႔ေနတာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ေန႔စဥ္တရားထိုင္ပါ။ အခ်ိန္ အနည္းငယ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ထိုင္ျဖစ္ေအာင္ထိုင္ပါ။ ကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္ေနေအာင္လုပ္ျပီး ၊ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေနရင္လည္း သိရမယ္၊ကိုယ္႔စိတ္မွ ကိုိယ္မသိလ်ွင္ တျခားဟိုအေၾကာင္း၊ဒီအေၾကာင္းေတြ သိေနရံုနဲ႔ ပညာတတ္လို႔ မဆိုနိုင္ဘူး၊ဒါေၾကာင့္ပညာတတ္ျဖစ္ခ်င္လ်ွင္ တရားကိုေလ့ လာအားထုတ္ပါ။ အခုလုပ္နိုင္သေလာက္ လုပ္ပါ။သိပ္ေကာင္းလြန္းအားၾကီးျပီး သိပ္ျမင္႔လြန္းေနလို႔ လိုက္ မမီတာေတြကို ခုမလုပ္နိုင္ေသးေပမယ္႔၊ တစ္ေန႔ေန႔ လုပ္နိုင္လိမ္႔မယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင္႔ပါ။တစ္ၾကိမ္တည္းနဲ႔ ထိပ္ဆံုးေရာက္ေအာင္ မၾကိဳးစားပါနဲ႔။ တစ္ၾကိမ္ထက္တစ္ၾကိမ္ပိုေကာင္းေအာင္သာ ၾကိဳးစားပါ။ေကာင္းတာေတြကို ယခုလုပ္နိုင္သေလာက္ လုပ္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္။လုပ္လို႔ျဖစ္တာကိုမလုပ္ပါ။ လုပ္နိုင္တာကိုမလုပ္ပဲ အၾကီးအက်ယ္လုပ္မည္ လို႔စဥ္းစားေနရံုနဲ႔ ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ေလာေလာဆယ္ တတ္နိုင္သေလာက္ အေကာင္းဆံုးလုပ္ပါ။ နိုင္ငံအက်ဳိး၊ လူသားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္နိုင္တဲ႔ အမ်ဳိးေကာင္းသား၊ သမီးမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။

6 comments:

မောင်စေတနာ said...

ေကာင္းပါတယ္။ စာေပရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ေဖာ္က်ဴးတာ။
စာေပက လူကုိေျပာင္းလဲပါတယ္ ဆုိတဲ့ စာအုပ္ေတာင္ ရွိေသးတာပဲေလ။

Anonymous said...

စာေပ ေဆာင္းပါးေကာင္းေလး တစ္ပုဒ္ပါ

ဒီထက္ပုိမုိ မ်ားစြာေရးသားႏုိ္င္ပါေစ

ခင္လ်က္

ေန႕အိပ္မက္ said...

ေန႕အိပ္မက္ ေထာက္ခံတယ္... ေထာက္ခံတယ္... ျပည္႕ျပည္႕၀၀ေထာက္ခံတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ေစတနာကမ်ားျပီး ေျပာတဲကေလသံေလးနည္းနည္းရင္႕ေနလား မသိဘူး။ “ဟဲ႕.. စာက်က္”ဆုိတဲ႕ အေမ႕အသံထက္ “သားေရ.. စာမက်က္ေသးဘူးလား”ဆုိတာက ပိုနား၀င္ခ်ိဳတယ္မဟုတ္လား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးကေကာင္းပါတယ္။ ေဆးကုိအခြံအုပ္ျပီး တုိက္ရင္ေတာ႕ အေကာင္းဆုံးေပါ႕ေနာ္။

Anonymous said...

တန္ဖိုး႐ွိလိုက္တဲ့ စာေတြပါပဲဗ်ာ ...
အခုေခတ္က အိုင္တီေခတ္၊ ဆိုင္ဘာေခတ္၊ အင္တာနက္ေခတ္ရယ္လို႕ တျဖည္းျဖည္းျဖစ္လာေနေလေတာ့ လူေတြက စာ႐ြက္၊ စကၠဴဆိုတဲ့ ေ႐ွး႐ုိးဆန္ စာအုပ္စာေပေတြထက္၊ Ebook ေတြကို ပိုဓါတ္က်လာက်တာကို ကၽြန္ေတာ္ သတိထားမိတယ္ ... အင္တာနက္ကို လက္လွမ္းမွီတဲ့ အလုပ္၊ ႐ံုး၊ ေက်ာင္းနဲ႕ အိမ္ေတြမွာ Ebook ေတြကို အဆင္ေျပေျပလြယ္လြယ္ကူကူနဲ႕ ဖတ္ႏိုင္ေနၿပီပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ ...။
အထူးပဲ တန္ဖိုး႐ွိတဲ့ ပိုစ့္ေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေထာက္ခံလိုက္ပါတယ္ ကိုတိုးေလးခင္ဗ်ား ... ။

may16 said...

အရာရာကို ခံစားမွဳျဖင္႔ မေျဖရွင္းပါနဲ႔။ဆင္ျခင္မွဳျဖင္႔ ေျဖရွင္းပါ။ဂုဏ္သိကၡာျဖင္႔ မိမိရဲ႕ေမ်ွာ္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ေရာက္ေအာင္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ရိုေသေလးစားေစမည္႕ စည္းကမ္းထားရိွျပီး လုပ္ကိုင္ပါ။ ေပ်ာ္ရြႊင္ခ်မ္းေျမ႕ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ ဘ၀ကို ထူေထာင္နိုင္ဘို႕ ကိုယ္က်င့္သိကၡာကို ျမင္႔မားေအာင္ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္ျပီး၊စင္ၾကယ္ျမင့္ျမတ္မွဳကို တန္ဖိုးထားဖို႕လိုပါတယ္။
ဒီလိုေတြးတာ သိပ္မွန္ပါတယ္.
အရမ္းေကာင္းတဲ့ပို႕စ္ေလးပါ.

WWKM said...

ကိုတိုးေလးေရ.. မဂၤလာပါ.

ဒီပို႔စ္ေလးက အစ္မေရးထားတဲ႔ပို႔စ္ေလးပါကြယ္။
အစ္မရဲ႕ အေထြေထြဗဟုသုတမ်ားထဲမွာ တင္ထားတဲ႔
ပို႔စ္ေလးတစ္ခုျဖစ္သလို ၊" ျမန္မာဟီးရိုး" မွာ အစ္မ နာမည္နဲ႔ပဲ အစ္မတင္ခဲ႔တဲ႔ ပို႔စ္ေလးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

"က်မနွစ္သက္ေသာ တန္ဖိုးရိွ အမွတ္တရစာေပေလးမ်ား" ေခါင္းစဥ္ နဲ႔ အစ္မတင္ခဲ႔တာပါ။

ဆက္လက္ျဖန္ေ၀ ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေမာင္ေလးကိုတိုးေလးေရ.

အစ္မ
၀ါ၀ါခိုင္မင္း