4 months ago
တိတ္တခုိး
Posted in
Poems
ဦးေႏွာက္က ျဖားေယာင္းတုိင္း
ႏွလုံးသားက နေဝတိမ္ေတာင္
သူငယ္ခ်င္းလုိ႕ တြင္တြင္ေျပာေနရတာ
တမင္တကာျဖဴစင္ေနရတာေပါ့
အစားျပန္မရေတာ့တဲ့ေန႕ေတြဟာ
စိတ္ကုိ အေျမ႕ေျမ႕ဝါးေစတယ္
ကုိယ္အခ်စ္ကုိ ကုိယ္သတ္မိတဲ့အကုသုိလ္
ဒီေန႕လုိ ငရဲခန္း
အဝါေရာင္မီးေတာင္ေတြနမ္းနမ္းေနရတယ္
ဒါအဖန္ ငါးရာ ငါးကမၻာ........။
07 November 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
စိတ္ကုိအလြတ္မေပးလုိက္ပါနဲ႔
"ခ်စ္ျခင္းသည္သာ ထာ၀ရျဖစ္သည္"
"ခ်စ္ျခင္းသည္သာ မေသဆံုးႏုိင္တဲ့ အရာ"တဲ့ ကုိတုိးေရ မေလာနဲ႔ေနာ္ ... ..
အားေပးလ်က္ပါ
http://winzaw-mdy.blogspot.com
တမင္တကာျဖဴစင္ေနရတာေပါ့
အစားျပန္မရေတာ့တဲ့ေန႕ေတြဟာ
က်ေနာ္သိတယ္ဗ် အဲဒီစာေၾကာင္းကို ေပါက္တယ္ေနာ္
ဆရာသမား ဟားဟား သိေနတယ္ သိေနတယ္
ေန႔ရက္ေတြကလာေတာ့မွာေလ ဘာလို႔ေလာေနတာလဲ
ဆရာသမားရယ့္ အဆင္ေၿပမွာ မပူနဲ႔ ဟဟ
အစားျပန္မရေတာ့တဲ့ေန႕ေတြဟာ
စိတ္ကုိ အေျမ႕ေျမ႕ဝါးေစတယ္
ကိုတိုးေလးေရ----
တကယ္ပဲခံစားခ်က္နဲ႔ေရးဖြဲ႔ထားပံုရတယ္--
စိတ္ကိုအေျမ႔ေျမ႔ ဝါးေစတယ္--တဲ႔
စကားလံုး ေရြးခ်ယ္တာ--ဆန္းတယ္--
အားေပးေနပါတယ္--ဆက္ေရးပါ--
Post a Comment