ေနဝင္အိပ္မက္

အခ်စ္မရွိတဲ့ တစ္ေယာက္တည္းေနလာခဲ့ အားမႏြဲ႕ဘူး တစ္ခါမွ.......... သမုဒယ သစ္သီးထက္ ငါ ပုိမက္တဲ့အရာ လြတ္လပ္ျခင္းဆုိတာပဲေလ............ ေႏြေန႕တစ္မနက္ ရာသီစက္ တစ္ခုရဲ႕ရပ္နားခ်ိန္ ေမွးမွိန္သြားတဲ့ အလင္း နုပ်ဳိျခင္းေတြ ေပ်ာက္ရွာ ထာဝရဆုိတာ ဘယ္မွာလဲ............ ဧရာရဲ႕ လွည့္ကြက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ႕ အတိမ္အနက္ ခ်ိန္စက္ဖုိ႕ၾကဳိးစားရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႕ စိတ္ဝမ္းကြဲ တစ္ေယာက္တည္းေနရမွာ ေၾကာက္လာတယ္...........

3 comments:

thihanyein said...

အင္း တစ္ေယာက္တည္းေနရမွာ ေၾကာက္တတ္လာတာ
ရင္ထဲကို အခ်စ္၀င္လာတဲ့ အခ်ိန္ေပ့ါဗ်ာ ေၾကာက္ပါနဲ႔ဗ်ာ
ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းနဲ႔စိတ္၀မ္းကြဲ
ခ်ိန္စက္ဖို႔ၾကိဳးစားရင္း
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာရဲ့အတိမ္အနက္
ဧရာရဲ့လွည့္ကြက္မွာ ......
အင္း တစ္ခါေလးေတာ့ ဆံုမယ္ထင္ပါတယ္ဗ်ာ
က်ေနာ္ယံုၾကည္တယ္ေလ .....

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

ကဗ်ာေလးက အေတြးေလးေတြ ပါေပးခဲ့တယ္ ကိုတိုးေလးေရ။ တစ္ေယာက္ထဲေနရမွာ ေၾကာက္လာမွာစိုးတဲ့ ငါ့ေမာင္ေလး အျမန္ဆံုး(၂)ေယာက္တြဲ ျဖစ္ပါေစ လို႔ဆုေတာင္းေပးတယ္ေနာ္ း)

မသက္ဇင္ said...

သမုဒယ သစ္သီးထက္
ငါ ပုိမက္တဲ့အရာ
လြတ္လပ္ျခင္းဆုိတာပဲေလ............

ကဗ်ာေလးေတြ ပိုလွလာတယ္--လြတ္လပ္ျခင္း
ကိုပိုမက္တယ္လို႔--ဖြဲ႔ႏြဲထားတာေသသပ္တယ္--
ကိုတိုးေလး--ကဗ်ာေတြ ပိုေကာင္းလာတယ္--
ဆက္ေရးပါ--အားေပးေနပါတယ္---