ဝဝဖုိင့္ဖုိင့္ ပါးခ်ဳိင့္ေလးႏွင့္
လုံးလုံးတုတ္တုတ္ေကာက္ညွင္းထုပ္လုိ
ရုပ္သြင္ေျပာင္းလည္း ၾကည့္ေကာင္းဆဲပင္
ပါးရည္တြန္႕လိပ္ ေခါင္းထိပ္ဆံပင္
နီက်င္ျဖဴကြက္ ျမင္ပါလ်က္လည္း
စိတ္ပ်က္မသြား တန္ဖုိးထားဆဲ၊
လမ္းမွာေတြ႕ၾကဳံ ရင္ေတြခုန္ျပီး
မလုံမလဲ စကားလႊဲကာ
သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း
ဘာအေၾကာင္း ညာအေၾကာင္း
ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ ျပန္ေျပာျဖစ္ေတာ့
အခ်စ္စိတ္က နုိးထရင္ခုန္ စိတ္မကုန္ေသး
လြမ္းမိေသး၏။
ေၾသာ္
ငယ္ကခ်စ္ေသာ အႏွစ္တစ္ရာဆုိတာ
ဒါမ်ဳိးလားကြယ္။
12 comments:
အခ်စ္ဆုံးမုိ႕ မမုန္းေသး
လမ္းမွာေတြ႕ၾကဳံ ရင္ေတြခုန္ျပီး
ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ ျပန္ေျပာျဖစ္ေတာ့
အခ်စ္စိတ္က နုိးထရင္ခုန္ စိတ္မကုန္ေသး
လြမ္းမိေသး၏။
ေၾသာ္
ငယ္ကခ်စ္ေသာ အႏွစ္တစ္ရာဆုိတာ
ဒါမ်ဳိးလားကြယ္။
ေမာင္ေလးေရ ..... အခ်စ္ဦးကို ေျမးဦးရေတာင္ မေမ့ဘူး ဆိုတဲ့ စကားၾကားဖူးလားးးးးး
ကဗ်ာေလး အရမ္းေကာင္းတယ္ :)
ငယ္ကခ်စ္အႏွစ္တရာမေမ့သာ အဟဲ ေပၚျပီေနာ္ ဘယ္လိုလဲေျပာျပေတာ့ း)
ဖ်က္တာလည္း ႏွစ္ခုလံုးျဖစ္သြားရျပန္ျပီ.... စိတ္ေလပါတယ္ေနာ္..... ဟင့္...
ျပန္ေရးမယ္....
ငယ္ကခ်စ္အႏွစ္တစ္ရာမေမ့သာဆုိတာ ဒါပဲေပါ့ကြယ္... ဟီးးး... :P
လူၾကီးကုိလာေနာက္သြားတာ
ကိုတိုးေလး
ကဗ်ာေလးက တကယ္ေကာင္းပါတယ္
ငယ္ကကၽြမ္းတဲ့ ငယ္ကၽြမ္းေဆြေတြလားဗ်ာ
၀၀ဖိုင့္ဖိုင့္ ပါးခ်ိဳင့္ေလးနွင့္ေပါ့ေလ
လုံးလုံးတုတ္တုတ္ေကာက္ညွင္းထုပ္လိုေပါ့ေလ
အကိုေရတင္စားထားလိုက္တာေနာ္ း)
ကဗ်ာေလးက ေကာင္းတယ္ း)
အၿမဲခ်စ္ႏိုင္ပါေစ
ကိုတိုးေလးေရ
လာဖတ္တယ္ေနာ္
ခင္မင္လ်က္
အာဗ်ာ... သတိရအာင္ လာလုပ္ေနတယ္..။
ေရးရင္းေတာင္ လြမ္းလာၿပီဗ်ာ......
မိုက္တယ္ဟ
Post a Comment