မင္းရင္ထဲမွာ ၊ ငါမရွိပါလည္း
ငါ့ရင္ထဲမွာ မင္းရွိတယ္။
သူငယ္ခ်င္း
မင္းႏွင့္ငါသည္၊ ညီရင္းကုိပမာ
ၾကည္ျဖဴလက္တြဲ၊ ေပ်ာ္ဆင္ႏြဲခဲ့
မင္းလည္းအသိ၊ ငါအသိ
ကာလၾကာရွည္ခဲ့ပါျပီ။
တစ္ေန႕ေသာအခါ
ကံၾကမၼာသည္၊ အံဖြယ္ရာတည့္
ငါနဲ႕မင္းကုိ ၊ သဝန္တုိျပီး
မလုိတမာ ၊ခြဲခဲ့တာေၾကာင့္
ဘာရယ္မဟုတ္၊ စိတ္ေတြရႈပ္ကာ
ႏွဳတ္ဆက္ခြဲခြာ၊ ေဝးခဲ့ျပီ။
မင္းလည္းအသိ ငါလည္းအသိ
သတိရတုိင္းလည္းလြမ္းမိပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္း
မင္းလည္းမေသ ငါမေသခင္
ကာရာအုိေက ဆုိၾကမယ္ေလ
ဘဝအေမာ ကုိယ္စီေျပာ၍
ေသာကဟုသမွ် ခဏေမ့ျပီး
ၾကယ္ေမြ႕စရာ ယမကာႏွင့္
သံသာခ်ဳိျမ ေတးတစ္စျဖင့္
ဘဝကုိေမ့ စိတ္ေပ်ာ္ေမြ႕ေအာင္
ဆုံေတြ႕ၾကစုိ႕ တစ္ေနရာမွာ။
သူငယ္ခ်င္း
မင္းကုိမေမ့ အလြမ္းေငြ႕ႏွင့္
ျပန္ေတြ႕ခ်င္တယ္၊ မင္းမသိ
ငါရင္ထဲမွာ ဆႏၵရွိတာ
မင္းေရာ သိနုိင္ပါ့မလားကြာ။
2 comments:
ေမာင္ေလး
First ဟုတ္ရဲ႕လား မသိဘူး :P
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ ... သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်စ္ၾကရင္ အရမ္းၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းတယ္ေနာ္ ... ေမာင္ေလး သူငယ္ခ်င္းက ဘယ္ေရာက္ေနလို႔လဲ .... ေမာင္ေလး သိေစခ်င္တာ သူသိမွာပါေနာ္ :)
ဒီကဗ်ာေလးလဲ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ..။ ဒီသံေယာဇဥ္က ပုိခုိုင္ၿမဲတယ္ဗ် တကယ္ကုိ တသက္မေမ့ႏုိင္တဲ့ အခ်စ္မ်ဳိးပါပဲ။
Post a Comment